UBYTEK SŁUCHU

Można wyróżnić 3 typy niedosłuchu:

1. Przewodzeniowy ubytek słuchu – związany z zaburzeniami w obrębie ucha zewnętrznego lub/i środkowego. Przyczynami mogą być np.: namiar woskowiny, infekcje, perforacje w błonie bębenkowej, otoskleroza (zaburzenie ruchliwości kosteczek słuchowych) oraz czynniki genetyczne. Może być wyleczony farmakologicznie lub w drodze interwencji chirurgicznej. W wielu przypadkach do korekcji ubytku przewodzeniowego stosuje się aparaty słuchowe.

2. Nerwowo- czuciowy / odbiorczy ubytek słuchu związany z dysfunkcją ślimaka, jak również nerwu słuchowego oraz wyższych ośrodków słuchu. W większości przypadków jego przyczyną jest zaburzenie funkcjonowania komórek słuchowych związane np. ze starzeniem się organizmu lub przebywaniem w hałasie. W większości przypadków nie może być wyleczony za pomocą leków lub operacji, wymagane jest wówczas zastosowanie aparatów słuchowych.

3. Mieszany ubytek słuchu – połączenie ubytku przewodzeniowego oraz nerwowo-czuciowego. Najczęściej korygowane przy pomocy aparatów słuchowych.

Tempo pogłębiania się niedosłuchu jest zazwyczaj niejednakowe dla różnych częstotliwości. Najczęściej w pierwszej kolejności pogarsza się zdolność do słyszenia dźwięków wysokotonowych – jak np. śpiew ptaków. W kolejnych etapach następuje pogorszenie rozumienia oraz rozróżniania wysokoczęstotliwościowych spółgłosek oraz ogólny spadek rozumienia mowy oraz trudności w komunikowaniu się z innymi.